زاغی[۱] یا زاغی معمولی پرندهای از سردهٔ زاغیها و خانوادهٔ کلاغیان است که محل زندگی آن بیشتر در اروپا، قسمت بزرگی از آسیا و شمال غرب آفریقا میباشد.[۲]
طول بدن زاغی حدود ۴۰ تا ۵۱ سانتیمتر است که بیش از نیمی از آن دم بلند پرندهاست. پرهای شانه، پهلوها و شکم آن سفید و بقیه پر و بالش سیاه با جلای آبی، سبز و ارغوانی است. همهچیزخوار است اما غذاهای گوشتی را بر گیاهی ترجیح میدهد.
مطالعهای در شمال ایران بر روی زاغیها نشان داد که میانگین وزن بدن زاغیها ۲۱۵ گرم و میانگین طول کل بدن ۴۶.۳ سانتیمتر و نسبت جنسی ماده به نر در نمونه ۱.۱ به ۱ بودهاست. بررسی محتویات سنگدان در زمستان نشان داد که ۸۱ درصد از مواد جانوری شامل حشرات، سوسکها و بندپایان و ۱۹ درصد از مواد گیاهی شامل گندم، جو، خردهٔ نان و بذر گیاهان تغذیه کرده بود. میانگین طول روده هم ۶۱۱ میلیمتر و نسبت طول روده به طول کل بدن برابر ۱.۳ به ۱ بود که این نسبت ارجحیت رژیم غذایی گوشتخواری را نشان میدهد. تغذیه زاغی از تخم، جوجه یا گنجشکسانان کوچک جثهٔ دیگر هم در برخی از منابع ذکر شدهاست.[۳]
زاغی در مناطق حاشیهٔ شهری فراوان است و تا وقتی آزار داده نشود از انسان دوری نمیکند. گاهی دو یا چند پرنده به اذیت و آزار حیوانات دیگر مثل گربهها اقدام میکنند که این رفتار ممکن است برای فراری دادن شکارچیان و تخمدزدهای بالقوه باشد.
زاغی تکهمسر است و تا پایان عمر با جفت خود زندگی میکند. در صورت مرگ همسر، جفتی همسن خود انتخاب میکند. آشیانهٔ خود را معمولاً بر روی درختان بلند میسازد. جنس نر آن از ماده بزرگتر است.
زاغی تنها پرنده و یکی از معدود جانورانی است که میتواند تصویر خود در آینه را تشخیص دهد.[۴]
فصل جفتگیری زاغی در بهار است و نمایش معاشقه آن به این شکل است که جنس نر بهسرعت پرهای سرش را بالا و پایین میبرد. دمش را مانند بادبزن باز و بسته میکند و صدایی آرام و متفاوت از صدای خود ایجاد میکند. با باز کردن پرهای سفید شانههایش سعی میکند توجه پرندهٔ ماده را به سمت خود جلب نماید. پروازهای کوتاه و دنبالبازی نیز بخشی از معاشقه این پرنده است. بین ۵ تا ۸ تخم میگذارد. البته تعداد ۱۰ تخم نیز ثبت شده است. در فروردین روی تخم میخوابند و تنها یک جوجه را بزرگ می کنند.
زاغی که پرنده ای بسیار باهوش میباشد در گذشته نچندان دور در منطقه شمیرانات بسیار دیده می شد ، وقتی در بهار در داخل باغها حرکت میکردی در بالای درختهای گلابی و سیب اشیانه انهارا میدیدم .
این پرنده به صورتی در این منطقه زندگی میکرد که اگر کسی ان را میگرفت به وسیله دادن غذا میتوانست ، ان را اموزش دهد ، به صورتی که وقتی ان را ازاد میکرد همیشه برای گرفتن غذا بازمیگشت.
امروزه به واسته ساخت و سازهای بیرویه و تخریب باغها نسل این حیوان زیبا در حال انقراض میباشد ، که هم خود مردم منطقه و هم اداره محیط زیست میبایست فعال تر نسبت به افزایش باقیمانده این حیوان عمل نماید .
دوستان عزیز و علاقه مند به امور خیریه متوجه شدیم که هیئت امنای مسجد جامع میگون بر ان شده تا مسجد جامع میگون که یکی از مساجد پر سابقه رودبار قصران میباشد و پایگاه بسیج این مسجد مهمترین و فعال ترین پایگاه در منطقه در دوران دفاع مقس بوده و بیش از 30 شهید را تقدیم این کشور نموده است ، بازسازی نماید ، به صورتیکه قصد دارد مواردی مثل - سیستم صوتی - گلدسته ها - نصب تلویزیون مدار بسته - سیستم مکانیکی و برقی جدید و محوطه سازی را اجرایی نمایید لذا از خیرین که مایل به کمک به این پروژه میباشند دعوت میشود طبق اطلاعیه ای که در ذیل امده هدایای نقدی خود را به شماره حساب 0108091622006 به نام مسجد جامع میگون واریز نمایند .
آسمانش را گرفته تنگ در آغوش
ابر؛ با آن پوستین سرد نمناکش
باغ بیبرگی، روز و شب تنهاست
با سکوت پاک غمناکش
ساز او باران، سرودش باد
جامهاش شولای عریانیست
ور جز اینش جامهای باید،
بافته بس شعله ی زر تارِپودش باد
گو بروید، یا نروید، هرچه در هرجا که خواهد، یا نمیخواهد
باغبان و رهگذاری نیست
باغ نومیدان،
چشم در راه بهاری نیست
گر زچشمش پرتو گرمی نمیتابد
ور به رویش برگ لبخندی نمی روید،
باغ بیبرگی که میگوید که زیبا نیست؟
داستان از میوههای سر به گردونسای اینک خفته در تابوت
پست خاک می گوید
خنده اش خونیست اشک آمیز
جاودان بر اسب یال افشان زردش میچمد در آن
پادشاه فصلها، پاییز.
از : مهدی اخوان ثالث
ارسال از طرف منانی
امروزه تحلیل گران اب هوایی بر این باورند که تغییراتی عمده در اب هوای جهان به وقوع پیوسته و این تغییرات در جهت منفی در حال اسیب رساندن به کره زمین است . محققان علوم جغرافیایی در تحقیقات خود از < جو > متوجه شده اند که در اثر بالارفتن گازهای گلخانه ای اتمسفر نازکتر شده و به این لحاظ دمای کره زمین بیشتر شده است . فراوانی مراکز صنعتی و ساخت و سازهای بی رویه و تخریب جنگلها و مراتع برای احداث اماکن متعدد در تغییر اب هوایی نقش بی بدیلی بازی میکند ، در گذشته نچندان دور وقتی اقامتگاه های انسانی را مورد بررسی قرار میدادیم ، تعادلی بین وسعت اقامتگاه ها ( شهر ها یا روستاها) با منابع طبیعی اطراف ان دیده می شد، بطوری که روستا را زمینهای زراعی با منابع اب کافی برای زراعت و مصرف اهالی احاطه کرده بود و محیط طبیعی قالب بر محیط غیر طبیعی ( خانه ها و تاسیسات ) بود لیکن امروزه روستاها به لحاط افزایش جمعیت تبدیل به شهر شده و تمامی محیط طبیعی روستا تبدیل به خانه و تاسیسات شهری شده که هرکدام از ان با گرما و ضایعاتی که تولید میکنند موجب تغییر در اب هوای منطقه ای و سپس جهانی شده است . البته در حال حاضر برای جوامع شهری تغییرات اب هوایی خیلی مورد لمس نباشد اما وقتی به کم شدن بارش ها در مناطقی که پیش ا ز این و در سالهای نچندان دور بارش های فراوانی داشته اند یا تبدیل شدن بارش در فصل زمستان از برف به باران ، یا در پهنه کسترده تر اب شدن یخهای قطبین ، این تغییر قابل لمس میشود .
لذا در حال حاضر بزرگترین کاری که میتوان انجام داد جلو گیری از ساخت سازهای بی رویه در خارج از شهرها و جلو گیری از تخریب منابع طبیعی و ملی میباشد که این امر وفاقی بین مردم و مسئولین را طلب مینمایید . به امید گسترش فضاهای طبیعی برای تحویل ان به ایندگان ...